Snijbonen, verslaafden en psychiatrische patiënten. Tot zover de samenvatting van de spellenavond van juni, bedankt voor uw aandacht en tot volgende maand maar weer.
Voordat ik op mijn dak krijg van de rest van het bestuur en ik het voortbestaan van deze activiteit op de helling zet, toch snel een toelichting bij deze boude uitspraak…
Naast snijbonen waren er namelijk ook blauwe bonen, chilibonen en tuinbonen te vinden in de zaal. Ik heb het dan over Bohnanza, het kaartspel waarbij de spelers de strijd aangaan om de titel van beste bonenboer. Hier ging het er alvast even onschuldig aan toe als tijdens een kookles… J
Maar was diezelfde onschuld terug te vinden bij de twee verslaafden die in een uithoek van de zaal stiekem een doosje bovenhaalden met daarop in grote letters: L.S.D.? Ja hoor, wel wanneer het gaat om een verslaving aan spellen en de letters staan voor de afkorting Linearity, Simplicity, Duality. Een spel dat het best gedefinieerd kan worden als ‘vier op een rij voor gevorderden’.
Gek zijn is gezond en het zorgt voor animo tijdens de spellenavonden, maar het grootste risico om in de psychiatrie terecht te komen heb je als je het spel The Looney Bin speelt. De juiste diagnoses stellen en ook aan de zware gevallen de juiste therapie voorschrijven is daarbij de boodschap, want voor je het weet wordt je zelf met de witte paardjes weggebracht…
Mijn diagnose van de spellenavond luidt dus: snijbonen, verslaafden en psychiatrische patiënten, maar dan net wat eensgezinder. Bedankt voor uw aandacht en tot hopelijk tot 15 juli!
Gespeelde spellen
Bohnanza, L.S.D., The Looney Bin, Hoogspanning, Het Verboden Eiland, Keltis (2x), Zooloretto (2x)
Sfeermomenten
QWIRKLE van Susan McKinley Ross, uitgegeven door Schmidt
Praktische info
- Spelsoort: kaartspel
- Spelduur: 30'
- Aantal spelers: 2-4
- Leeftijd: 8+
- Jaar van uitgifte: 2011
- Uitgegeven bij 999 Games
- Auteur: Klaus Teuber
- Prijs: 9 €
Eerste indrukken
Het bordspel van de kolonisten van Catan wordt beschouwd als een mijlpaal in de spellenwereld. Intussen is het spel dan ook hét voorbeeld van de moderne klassieker en zijn er talrijke uitbreidingen op verschenen. Dikwijls hoort daar dan ook een kaartversie bij. Voor 'De kolonisten' was die er al voor twee spelers, maar een kaartspel voor meer deelnemers ontbrak nog in de markt. En omdat een potje Kolonisten altijd leuk is, moest deze nieuwste aanwinst snel uitgetest worden!
Voor het ontwerp van de kaarten werd er gebruik gemaakt van reeds bestaande illustraties. Daar is natuurlijk niets mis mee: ze zien er goed uit en zorgen voor een gevoel van herkenbaarheid voor wie al eerder een spel uit de kolonistenfamilie speelde. Net zoals de ridders, straten, dorpen, steden en grondstoffen die we ook hier weer terugvinden.
Waardering
Originaliteit | Visuele afwerking | Speelplezier |
{extravote 1} | {extravote 2} | {extravote 3} |